-
Waarom vond Van Gogh moerbeibomen zo mooi?
Vincent van Gogh verhuisde in mei 1889 naar de inrichting Saint-Paul-de Mausole nabij Saint-Rémy-de-Provence om te herstellen van zijn ernstige mentale toestand nadat hij zijn oor had afgesneden. Hij bleef in de inrichting tot mei 1890. In deze periode schilderde hij graag de prachtige natuur om hem heen. Hij hoefde niet ver te reizen om schoonheid te vinden.
In oktober 1889 schreef Van Gogh zijn broer Theo over een moerbeiboom in de tuin van het gesticht:
"Ik zal je vertellen dat we een paar prachtige herfstdagen hebben en dat ik daar gebruik van maak. Ik heb een paar studies, onder andere een moerbeiboom, helemaal geel op steenachtige grond die afsteekt tegen het blauw van de lucht, een studie waarvan ik denk dat je zult zien dat ik het spoor van Monticelli heb gevonden.
Aan Theo over zijn schilderij ‘cipressen’. in februari 1890:
"Ik denk dat je het schilderij voor meneer Aurier leuk zult vinden, het is in vreselijk dikke impasto en werkt zoals bepaalde Monticelli's, ik heb het bijna een jaar bewaard.”
"Wat moerbeibomen betreft, er zijn er hier veel. Ik heb er niet lang geleden een geschilderd toen het bossige gebladerte prachtig geel was tegen een zeer blauwe lucht en een wit, steenachtig, zonovergoten veld erachter."
Gezien zijn mentale toestand eind 1888 in Arles waar hij zijn oor afsneed, en de blije brieven later in het gesticht... kon Van Gogh zich misschien identificeren met de Moerbeiboom? Hoe kon zoiets moois uit een rotsachtig terrein groeien? Gaf deze boom hem hoop? Was het de boom die hem sterk maakte? Was het zijn intense liefde voor de natuur waardoor hij in zijn tijd in het gesticht maar liefst 130 schilderijen maakte?
In oktober 1889 schreef Van Gogh zijn broer Theo over een moerbeiboom in de tuin van het gesticht:
"Ik zal je vertellen dat we een paar prachtige herfstdagen hebben en dat ik daar gebruik van maak. Ik heb een paar studies, onder andere een moerbeiboom, helemaal geel op steenachtige grond die afsteekt tegen het blauw van de lucht, een studie waarvan ik denk dat je zult zien dat ik het spoor van Monticelli heb gevonden.
Impasto van Monticelli
Van Gogh was een bewonderaar van Monticelli's dik aangebrachte verf (impasto) en Van Goghs penseelstreken werden naar het einde van zijn carrière dikker. Het korenveld met kraaien, een van zijn laatste schilderijen, is een goed voorbeeld van zijn gebruik van impasto. Van Goghs schilderij van de Moerbeiboom was een stap in deze richting. Net als de zijn Cipressen een paar maanden later.Aan Theo over zijn schilderij ‘cipressen’. in februari 1890:
"Ik denk dat je het schilderij voor meneer Aurier leuk zult vinden, het is in vreselijk dikke impasto en werkt zoals bepaalde Monticelli's, ik heb het bijna een jaar bewaard.”
Identificeerde Van Gogh zich met de Moerbeiboom?
In zijn brief aan zijn zus Willemien in december 1889:"Wat moerbeibomen betreft, er zijn er hier veel. Ik heb er niet lang geleden een geschilderd toen het bossige gebladerte prachtig geel was tegen een zeer blauwe lucht en een wit, steenachtig, zonovergoten veld erachter."
Gezien zijn mentale toestand eind 1888 in Arles waar hij zijn oor afsneed, en de blije brieven later in het gesticht... kon Van Gogh zich misschien identificeren met de Moerbeiboom? Hoe kon zoiets moois uit een rotsachtig terrein groeien? Gaf deze boom hem hoop? Was het de boom die hem sterk maakte? Was het zijn intense liefde voor de natuur waardoor hij in zijn tijd in het gesticht maar liefst 130 schilderijen maakte?
Onze reproductie van de Moerbeiboom in olie op doek.
Van Goghs stijl van impasto in onze geschilderde replica van de Moerbeiboome
Van Goghs Moerbeiboom in je huis
Houd je net zo van moerbeibomen als Van Gogh? We schilderen ze zoals zijn originele schilderij. Meer info en mogelijkheden om in meerdere maten te bestellen vind je op deze pagina.Misschien vind je dit ook leuk om te lezen:
Reacties (1)
BelÃssima aula você nos presenteou, como meu esquecido inglês está um pouco esquecido.; mas deu para entender tudo. Mais uma aula brilhante querida amiga, Obrigada e bjs